( هذیان های شبانه ی دختری که خوابش نمی برد )
من گنگ خواب دیده و عالم تمام کر من عاجزم ز گفتن و خلق از شنیدنش( هذیان های شبانه ی دختری که خوابش نمی برد )
من گنگ خواب دیده و عالم تمام کر من عاجزم ز گفتن و خلق از شنیدنشدرباره من
بی دلیل آسمان ابریست
بی دلیل باران می بارد
بی دلیل دلتنگ شده ام
در این ازدحام فکر و قهر و دغدغه
بی دلیل شعر می گویم
ملامتم مکن
من که دریا نیستم
من تنها شاعری هستم تهیدست
که به بهانه ابرو باران و قهر
شوریده می شود
وشعر می گوید.
ادامه...
پیوندها
- یسرک تنها
- عروس زاگرس (علی )
- کوچ چکاوک (مسیح )
- عاشقانه های یک آدم اینجوری
- آسمان...(محسن )
- شاید همین باشد (مهسا )
- من و خودم ( آمنه )
- خیزران
- نگار هستم متولد ۵/۱۰/۱۳۷۱
- آرینوس
- یه عالمه حرف
- دورنگارها سخن می گویند ( محمد جواد )
- ته مانده های یک مرد ( امیر )
- شاه خاموش
- تار و ترمه ( احمد رضا توسلی )
- وبلاگ رسول یونان
- وبلاگ خلیل جوادی
- آیینه ی من ( روزبه )
- دکوراسیون داخلی رویال
- پسر معمولی ( شهاب )
- علی کوچولو و یه دنیا حرف
- مزخرفات بین دو سیگار
- بانو
- someone
- حاشیه های پوچ
- غزل عشق است..( علی محمد محمدی )
- اگر پاسبانی که در تاریکی سوت میکشد...
- دل گیجه های من
- طاعون
جدیدترین یادداشتها
همهنویسندگان
- سعیده 241
بایگانی
- تیر 1396 1
- تیر 1394 1
- خرداد 1394 2
- مهر 1391 1
- مرداد 1391 1
- تیر 1391 2
- اردیبهشت 1391 1
- فروردین 1391 1
- اسفند 1390 1
- بهمن 1390 3
- دی 1390 1
- آذر 1390 2
- آبان 1390 1
- مهر 1390 1
- شهریور 1390 1
- تیر 1390 1
- خرداد 1390 1
- اردیبهشت 1390 1
- اسفند 1389 1
- بهمن 1389 1
- آذر 1389 1
- مهر 1389 1
- شهریور 1389 1
- مرداد 1389 1
- تیر 1389 2
- خرداد 1389 2
- اردیبهشت 1389 2
- فروردین 1389 1
- اسفند 1388 2
- بهمن 1388 3
- دی 1388 3
- آذر 1388 2
- آبان 1388 3
- مهر 1388 3
- شهریور 1388 2
- مرداد 1388 5
- تیر 1388 5
- خرداد 1388 3
- اردیبهشت 1388 2
- فروردین 1388 4
- اسفند 1387 4
- بهمن 1387 6
- دی 1387 8
- آذر 1387 5
- آبان 1387 6
- مهر 1387 5
- شهریور 1387 10
- مرداد 1387 14
- تیر 1387 9
- خرداد 1387 8
- اردیبهشت 1387 8
- فروردین 1387 8
- اسفند 1386 6
- بهمن 1386 5
- دی 1386 5
- آذر 1386 3
- آبان 1386 8
- مهر 1386 12
- شهریور 1386 9
- مرداد 1386 16
- تیر 1386 13
آمار : 201586 بازدید
Powered by Blogsky
یکم :
بادبادکی از من ساختی
تا همیشه
سر به هوایت باشم .
دوم :
در آسمانی رها شده ام
که نهایت ندارد .....
سعیده
جمعه 29 شهریور‌ماه سال 1387 ساعت 12:53 ب.ظ
سلام سعیده جونم. خوبی عزیزم.؟
خیلی زیبا بود. آفرین که همیشه در اوجی
موفق باشی
ای بابا بازم اول شدم که.
شعرت عالی بود موفق باشی
با سلام
هر وقت می گی به روزم٬با خودم می گم حتما سعیده دوباره حرف دلم رو زده تو وبلاگش.
باز هم حرف دلم...
ازت ممنونم
خیلی خوب می نویسی.
سعیده !
آسمون منم یه روزی مهتابی میشه.
تو این مدت ۲ سال خیلی زجر کشیدم.می خوام دیگه تمومش کنم.داره جوونیم می ره به خاطر کسی که هنوز به چشم غریبه به من نگاه می کنه.
سعیده!
باور می کنی که من واقعا دوسش دارم؟
باد بادک زیبا برشاخسار درخت زندگی نشسته.
سلام از لطفتون ممنونم
شما هم زیبا می نویسید.
بادباکی از من ساختی
تا همیشه
سر به هوایت باشم
به اوج که رسیدم
نخم را بریدی
تا با مخ بیافتم زمین و بفهمم که چه غلطی کردم سر به هوات شدم!!!
شرمنده قصد دخل و تصرف نداشتم.
موفق باشی. زیبا می نویسی.
پس برو تا بی نهایت رفیق!!
از این فرصت ها همیشه گیر نمی آد
rahayi che shirine
سلام ... اسم خداست ...
بدون عشق ...
همه نعش کشند ...
خوشحال میشم اگه به کلبه ی من سری بزنی .
... و آرزو می کنم که همیشه باد بوزد!
زیبا نوشتی اما جواب ناتاشا زیبا تر بود
شاد باشی
زیبا بود، یهو دلم برای بادبادک ها سوخت شاید تا حالا فکر نکرده بودم به اینکه رها شدن در آسمان بی نهایت می تونه ترسناک هم باشه
سلام...
این روزها بادبادک هایمان زیاد شده... اما بادبادک تو خوب پرواز کرد...
عالی بود...
همین.
بادبادکی بود...
شاید دل در کودکی دستان او
بی هوا که مشت گشود...
کم شد...
آنقدر سپید بودی
که خیال کردم ماه شده ای!
کاش آبی بودی
به رنگ آسمان
آنوقت می توانستم
یک عمر
سر به هوایت باشم.......